New Year

ඇත්තටම අපි අවුරුද්දට හරියට සමරනවද ?

සුර්‍යා මීන රාශියේ ඉදං මේශ රාශියට ගමන් කරන මේ කාලේ අනාදිමත් කාලයක ඉදං අපේ පැරැන්නෝ නව වසර උදාව හරිම සතුටෙන් අභිමානයේ සශ්‍රීකව සැමරුවා. වසන්තේ උදාවත් සමග ගමේ නගරයේ වෙනසක් නැතුව අලුත් අවුරුද්ද පිළිගන්න හැමෝම ලෑස්ති උනා , අතු මල් බර උනා ඵල බර උනා , අළුත් සහල් මංගල්ලේ හරි උජාරුවට සමරපු අපේ අය එළබෙන වසරටත් සෞභාග්‍ය උදා කරගැනීමේ උවමනාවෙන් අලුත් අවුරුද්දට ලහි ලහියේ ලක ලෑස්ති වෙන කාලේ තමා මේ බක්මහ කියන්නේ. බක් මහ එහෙම නැත්තං‍ භාග්‍යවන්ත මාසේ විදියට සලකන සිංහලයා මේ මාසේ තමන්ගේ එදිනෙදා ජිවිතය අලුත් කරගන්න ලැබෙන අවස්ථාවක් ලෙස සැලකුවා . ගේදොර අලුත් උනා කෑම බීම අලුත් උනා  සිතුවිල්ලේ ඉදං නැවුම් මාසිකත්වයක් මේ මාසේ පුරාවට අපි පවත්වා ගන්න උත්සහා කලා. ඉතින් මේ අලුත් අවුරුද්ද කියන්නේ අපේ සමාජයට නිකම්ම නිකං උත්සවයක් නෙමේ හින්දු හා සිංහල සංහිදියාව අගයන තරහා මරහා අමතක කරලා අලුතෙන් ආරම්භයක් ගන්න විවිධ සංස්කෘතික සම්මිශ්‍රනය වන මෞලි මංගල්ලයක් කිව්වොත් වඩා නිවැරදී.
ඉතින් මේ අලුත් අවුරුද්ද අපේ ආර්ථිකයට බලපාන්නේ කොහොමද ? ඇත්තටම අලුත් අවුරුද්ද කියන්නේ කාටත් නොදැනුනාට දැවැන්ත ආර්ථික ක්‍රියාකාරකමක් . සංස්කෘතික වශයෙන් වගේම ආර්ථික වශයෙන් අපිට ඉතා වැදගත් දේවල් ටිකක් අලුත් අවුරුද්දත් සමග අපට කියා දෙනවා. හැබැයි ඔය කියා දීපු පාඩම් අපි හරියට පාවිච්චි කරාද කියන එකනම් ගැටලුවක් තමා.


අලුත් අවුරුද්ද අලුත් දේට තැන දෙන්න අලුත් වෙන්න වෙනස් වෙන්න අපිට කියලා දෙනවා අපි අපේ ජීවිතය ප්‍රතිසංස්කරණය කරලා යාවත්කාලීන කරගන්නේ කොහොමද? අපේ ආර්ථිකය අලුත් කරගන්නේ කොහොමද? අපේ සංස්කෘතික ජීවිතය වෙනස් කරගන්න ඔනේද ? වගේ පුද්ගල බද්ද ප්‍රශ්න සමුදායක්ම අලුත් අවුරුද්ද අපෙන් අහනවා. අපි හරියට ඒ ප්‍රශ්න වලට උත්තර දෙනවනං අලුත් ජීවිතයක් ලගා කරගන්න පුළුවන්. නමුත් රටක් විදියට අපි අලුත් වෙලාද යාවත්කාලීන වෙලාද අපේ නීති, අපේ ආර්ථිකය , රාජ්‍ය සේවය , අපේ වෙළදපල අලුත් වෙලා ප්‍රතිසංස්කරණය වෙලා වෙනදට තිබ්බට වඩා සාදනී්‍ය හොද දියුණු තැනකට ඇවිල්ලද? ඇත්තටම අපේ අලුත් වීමේ ප්‍රවනතාව මන්දගාමීනේද ආර්ථිකමය, අධ්‍යාපනික හා සමාජීය අතින් බැලුවම අපි ලෝකෙට වඩා දශකයක් විතර පස්සෙන් නේද ඉන්නේ ලෝකේ අපිව දාලා දුවලා. තාම අපි ඉබි ගමින්.

සමස්ථ ලෝකයම එකම ආර්ථික දාමයක වැලක පුරුක් වගේ ගැට ගැහෙන කොට අපි ඒකෙන් ඈත් වෙලා . පෙර අපර දෙදිග මුහුදු කේන්ද්‍රයේ ස්ථානගත වෙලා ඉන්න අපි ලෝකයේ සැපයුම් දාමය තුල නෑ . ඒක මොනතරම් ඛේදජනක කතාවක්ද, අපි අපි ඇතුලෙම හිරවෙලා අපි දූපත් මානසිකත්වයකට වැටිලා ව්‍යාපාර වලට වෙළදපලට අනවශ්‍ය නීති දාගෙන ලෝකයෙන් ඈත්වෙලා වගේම පරවේනිගත යල්පැනපු ආර්ථික ක්‍රමයක් පවත්වාගනිමින් අතිවිශාල අකාර්‍යක්ෂම රාජ්‍ය සේවයක් පවත්වා ගෙන යනමින් ලෝකෙට බැන බැන ඉන්නවා අපිව දුප්පත්කලා කියලා. 

ඇත්තටම මේ දුප්පත් දූපත් මානසිකත්වයෙන් ගැලවීලා නවීන නැවුම් දියුණු රටක් සෑදීමට අපි අපේ ආර්ථික ප්‍රතිපත්ති වල දැවැන්ත ගැඹුරු ව්‍යුහාත්මක වෙනස් කම් කරන්නම ඔනේ අපේ තාක්ශණය හා වෙළදපල යාවත්කාලීන නිදහස් අවකාශයකට ගෙන යන්න ඔනේ නැතුව මේ සමරන අලුත් අවුරුද්දකින් කිසිම වැඩක් නෑ. අපේ පැරැන්නෝ හැමදාම විස්වාස කලේ අලුත් වීම “අලුත් අලුත් දෑ නොතකන ජාතිය ලොව නොනගී” කියපු අපි අද පරණ හනමිටි කරේ තියන් ලොකෙන් ඈත්වෙලා තිබීම හරිම කනගාටු දායක සිද්දියක්.

ඒ වගේම අපිට මේ අවුරුද්ද තව දෙයක් අපිට කියලා දෙනවා ,හරි දේ හරි වෙලාවට හරි තැනදී කරන්න කියන පුරුද්ද අපිට අලුත් අවුරුද්දෙන් කියලා දෙනවා අපි හැමෝම මුලු රටක් වශයෙන් එකතු වෙලා එකම වෙලාවට එකම දෙයක් කරනවා ඉතින් එහෙම එකතු වෙලා කරන්න පුළුවන් දේවල් වල වැදගත් කමත් අපිට මේකෙන් කාලාන්තරයක් තිස්සේ කිව්වත් තවමත් අපිට ඒවා දැනිලා නැති තරම්. අපි අපේ ආර්ථිකයට කරන්න ඕන ප්‍රතිසංස්කරණ හරි වෙලාවට හරි තැනේදී හරි විදියට කලෙත් නෑ ඒක අපි එකතු වෙලා කලෙත් නෑ අපිට එහෙම කරන්න ඔනෙ කියලා අදහසකුත් තිබ්බේ නැ අන්තිම එක එක වෙලාවට එක එක්කෙනාට ඔන ඔන ඒවා කරලා ආර්ථිකය කඩං වැටිලා රට බංකොලොත් භාවයට වැටුනා . බලන්න මේ චාරිත්‍ර වල වැදගත්කම ගැඹුර නමුත් අපි ඒක චාරිත්‍රයකට විතරක් නැකතකට විතරක් අවුරුදු දවසට විතරක් සීමා කරලා අපේ ජීවිතයේ වැදගත්ම පාඩමක් මග ඇරගත්ත ජාතියක් වෙලා ඉවරයි ඉතින් මේ අවුරුද්දෙවත් හරි ආර්ථික ප්‍රතිසංස්කරණ හරි විදියට හරි වෙලාවට හැමෝම එකතු වෙලා කරමු අපේ ආර්ථිකය ගිලගනිමන් ඉන්න පාඩු ලබන රාජ්‍ය ව්‍යාපාරට හැකි ඉක්මනින් ප්‍රතිව්‍යුහගතකරණය කරලා ඒවා රටටත් ආර්ථිකයටත් අපිටත් බරක් නොවෙන තැනට ‌ගේමු ඒ දේට හැමෝම සහභාගී වෙමු නැතුව රටක් විදියට අපිට හැමදාම ඉන්න වෙන්නේ නොනගතේ තමා.

තව දුරටත් මේ අලුත් අවුරුද්ද ආර්ථිකයට කොච්චර සම්බන්දද කියනවනං බලන්න වර්තමානය දිහා අලුත් අවුරද්දත් එක්ක කොච්චර වෙළදපල පිබිදීමක් එනවද නිශ්පාදනය කොපමණ වැඩි වෙනවද නමුත් මේ අවුරුද්ද දැඩි ආර්ථික අහේනියකට ලක්වෙච්ච අවුරුද්දක් නිසා වෙළදපල හැකිලිලා අපේ ක්‍රයශක්තිය අඩුවෙලා දැඩි උද්දමනකාරී වෙළදපලක් ඇතුලේ තමා අපිට අවුරුද්ද සමරන්න වෙලා තියෙන්නේ . මේක වෙළදපලේ තියන ප්‍රශ්නයක් නෙමේ අපේ අදුරදර්ශි ආර්ථික උපායමාර්ග නිසා අපිට උදාවෙච්ච දෙයක්. කොකිස් කන්න වගේ සල්ලි අච්චු ගැහැව්වම වෙළදපලේ මුදල් සංසරණය වැඩ වෙනවා නමුත් ඊට සාපේක්ශව නිශ්පාදනය නැති නිසා ඉල්ලුම ඉහල යනවා ඒ මදිවට පෝර හා කෘමි නාශක තහනම් ප්‍රතිපත්ති හා අනෙකුත් ආනයන තහනම් නිසා නිශ්පාදකයින්ට ඉල්ලුමට සාපේක්ශ සැපයුම දීගන්න බැරිවෙනවා වෙළදපල මිල ගණන් සිඝ්‍රලෙස අසාමාන්‍ය ලෙස ඉහල ගිහින් රටේ භාණ්ඩ හා සේවා මත උද්දමනය ඉහල යනවා ඉතින් බලන්න රජයක් හෝ ඕනෑම පාර්ශවයක් වෙළදපල නිදහස් ක්‍රියාකාරීත්වට අත තිබ්බම වෙනදේ සම්පූර්ණ පද්දතියම අවුල් වෙලා බිදවැටෙනවා. ඉතින් අවුරුද්දක් හරි හමන් විදියට සමරන්න නං අපි අනිවාර්යෙන් අපේ වෙළදපල හොදින් ක්‍රමවත්ව නිදහස්ව තියාගන්න ඔනේ.
ඒවගේම තමා අලුත් අවුරුද්දත් සමග බැදිච්ච වැඩ ඇල්ලීම ,ගනුදෙනු කිරිමේ හා ආහාර අනුභවය කියන කාරනය. අපේ පැරැන්නෝ බොහොම සරළව වගේම ලස්සනට අපිට ලොකු ආර්ථික විද්‍යා පාඩමක් කියා දෙනවා .
අපි ඉස්සෙල්ලාම හරි වෙලාවට හරියට වැඩ ඇල්ලීම කරන්න ඔනේ වැඩ ඇල්ලීමට අපේ සීයලා අප්පච්චිලා කුඹුරට ගියා එහෙම නැත්තම් කොරටුවට ගියා එදා අපේ ආර්ථිකය ගැට ගැහිලා තිබ්බෙ කෘෂිකර්මාන්තයත් එක්ක හැබැයි දැන් වෙන කොට කෘෂිකර්මාන්තයට විශාල විදියට බාධා ඇතිවෙලා තියනවා කෘෂි යෙදයුම් වලට විශාල මිල ඉහල යෑම් හා සමහර පෝශක වල හිගතාවයන් තියනවා තවත් ප්‍රධාන බාධාවක් තමා අපේ සැපයුම් දාමයේ අක්‍රමවත් වීම අස්වැන්නෙන් 30%-40% ප්‍රමානයක් අපතේ යනවා මේ හේතුවෙන් ගොවියට නිසි මිලක් ලැබෙන් නෑ වගේම පාරිබෝගිකයට සාදාරන මිලට භාන්ඩය ලැබෙන්නෙත් නෑ. ඒවගේම මේ ගොවි බිමි වල තිබෙන නීති රෙගුලාසි නිසා ගොවියන්ගේ නිදහස සීමා වෙලා තියනවා අඩුමතරමේ ඔවුන්ට ඔවුන්ගේ ඉඩමේ අයිතියවත් නෑ ඔවුන්ට කැමති බෝගයක් වගාකරන්නත් බෑ ඒ හැමදේටම රජය මැදිහත් වෙනවා. ඉතින් මේ හේතුවෙන් අපේ කෘෂි කර්මාන්තය එන්න එන්නම පටු වෙමින් තියනවා ඒ ආශිතව විවසායකයින් හා ගොවින් අඩුවෙමින් යනවා අනාගතේ දවසක කෘෂිකර්මාන්තය කියන්නේ පැරණි පොත්පත්වල චිත්‍රකාතාවක් වෙන්නත් බැරිකමක් නෑ.

අලුත් අවුරුද්දේ අපි කරන්න ඔනේ අපේ මේ කර්මාන්ත පද්දතිය යාවත්කාලීන කිරීමට අවශ්‍ය තාකශ්නය හදුන්වාදීමයි ඒකට අපේ මේ තියන නීති පද්දතිය වෙනස් විය යුතුමයි.කෘෂි කර්මාන්තය වේවා අපනයන බෝගකර්මානතය වේවා වෙනත් ඕනෑම කර්මාන්තයක ඒකාදීකාර කිසිම ලෙසක පවත්වා ගෙන යෑම හෝ පැවතීම සිදු නොවිය යුත්තක් ඉතින් අපිට මේ කර්මාන්ත හා නිශ්පාදන පද්දතිය වඩා දියුනු තැනකට පත් කිරීමට ව්‍යුහාත්මක වෙනස්කම් කල යුතුයි කෘෂි විවසායකයින්ට ඔවුන්ගේ ඉඩම් අයිතිය ලබා දෙමින් ආයෝජකයින්ට වඩා පහසු හිතවත් ව්‍යාපාර පරිසරයක් සකස් කරමින් අපනයකරුවාට ඇති බාධා ඉවත් කරමින් ව්‍යාපාර පහසුවෙන් කරගෙන යෑම සදහා සුදුසු පරිසරයක් නිර්මාණය කලයුතුයි නැතුව රජය පාඩු පිට පාඩු ලබ ලබ බදු සල්ලි ඒවලට පුච්ච පුච්ච ව්‍යාපාර කර කර ඉදලං වැඩක් නෑ ඉතින් මේ අවුරුද්දේ ගනුදෙනු සාර්ථක වෙන්නනම් අපේ වැඩ ඇල්ලම හරියටම කරන්න ඔනේ නැත්තං අපේ ආහාර අනුභවයට තියන කෑම වේල එන්න එන්න කුඩා වෙනවා.
ආහාර අනුභව නැකතනම් අපි කොයි කවුරුත් ආසාවෙන් බලාගෙන ඉන්න නැකතක්නේ. ඉතින් අපේ කෑම මෙසෙ ගත්තත් අපේ ආර්ථිකයට සෘජු ලෙස සම්බන්දයි. බලන්න අපේ කෑම මේසේ පුරාවට තියන කැවිලි පෙවිලි. කොකිස් ආවේ ලන්දේ යුගයේ පැණි වලලු ඉන්දියාවෙන් අපේ මේ සැරට හදන ලුනු මිරිසේ මිරිස් ලතින් ඇමරිකාව, කේක් බිස්කට් එංගලන්තෙට නෑකම් කියනවා කොයි  පැත්තෙන් කොහොම ආවත් අද අපේම දේවල් වෙලා අපි ලොකේ තියන හොද දේවල් අපේ විදියට අපේ කරගන්න හැටි මේ අවුරුද්දෙන් අපිට කියලා දෙනවා. ඒ වගේම බලන්න මේ කැවිලි පෙවිලි හදන්න මුළු ලෝකෙම එකතු වෙලා නැද්ද කියලා පාන් පිටි ඇමරිකාවෙන්, සිනි ඉන්දියාවෙන්, පැණි ගම්පහෙන් , ගෑස් සිංගප්පූරුවෙන් , හාල් අම්පාරෙන් ඉතින් බලන්න මේ කැවිලි පෙවිලි මේසේ මේ විදියට හදාගන්න මිනිස්සු කීදෙනෙක් එකතු වෙනවද මේ දේ කරන්න පුළුවන් වෙළදපලකට විතරයි. වෙළදපලක් තියනවනං ඒ වෙළදපල නිදහස්නම් මේ විදියට විචිත්‍රවත් රස කෑම මේසයක් විතරක් නෙමේ රටකුත් අපිට ලැබෙනවා. අපේ වෙළදපලට තියන බාධා අනවශ්‍ය නීති රෙගුලාසි ඉවත් කරලා සංකීර්ණ තීරුබදු නැති කරලා ,මිල පාලන වගේ මායාවන්ගේ ඈත්වෙලා ඉල්ලුම සැපයුම අනුව වෙළදපට නිදහසේ ප්‍රසාරනය වෙන්න දුන්න නම් ඉතින් හැමදාම අවුරුදු වගේ තමා.
ඉතින් මේ අවුරුද්දෙවත් අපිට වසර දහස් ගනනක් තිස්සේ කියලා දීපු ඒ ආර්ථික විද්‍යා පාඩමෙන් මේ පාරවත් හරියට වැඩක් ගමු නිසි ආර්ථික ප්‍රතිසංස්කරණ නිසි වෙලාවට නිසි තැනේදී කරලා යාවත්කාලීන දියුනු වෙළදපලක් නිදහස්ව බාධාවකින් තොරොව වැඩෙන්න දෙමු. දූප්පත් දූපත් මානසිකත්වයෙන් මිදිලා වීශ්වීය මිනිසෙක් විදියට ලෝකය දකින්න පටන් ගමු අන්න එකොට ලංකාවේ රාශි ටික හරියට කැරකිලා දුප්පත් රාශියේ ඉදං පෝසත් රාශිය හැකි ඉක්මනින් ගමන් කරන්න පුළුවන් වෙනවා.

ජනත් පෙරේරා
Janath Perera
18/4/2023

දිගු කලක් බලා සිටි ආර්ථික පුනර්ජීවනය: මේ වසරේවත් සිදු වෙයිද?

මම පොඩි කාලේ ඉදන්ම අලුත් අවුරුදු යෝජනා කඩදාසියක ලියලා වසරේ අවසාන දවසේ බලන්න පුරුදු වෙලා හිටියා. 

මේ යෝජනා අතර තිබ්බා, ගණිතයට ලකුණු 85 ක් ගන්න එක, බයිසිකලයක් පදින්න ඉගෙන ගන්න එක සහ යාලුවො එක්ක ක්‍රිකට් සෙල්ලම් කරද්දි අර්ධ ශතක 12 ක් ලබා ගන්න එක වගේ දේවල්. මම අවුරුද්ද අන්තිමේ දී ඒවා නැවත බලුවේ ඒ අරමුණු වලින් කීයක් මම සාක්ෂාත් කරගෙන තියෙනවද කියල බලන්නයි.ඉතිං අවුරුද්ද අන්තිමේදි ලංකාවෙ ආර්ථිකය ලබා ගත් ඉලක්ක කොච්චර සාර්ථක කරගෙන තියනවද කියල බලන්න ඕන. එතකොට තමයි මට මයිකල් ජෝර්ඩන්ව මතක් වුණේ.

ප්‍රසිද්ධ බාස්කට්බෝල් ක්‍රීඩකයෙක් වුන මයිකල් ජෝර්ඩන්ගේ කියමනක් වුනේ, “සමහරු, දේවල් වෙන කවුරු හරිකරනකං බලං ඉන්නවා. සමහරු දේවල් වේවා කියල ප්‍රාර්ථනා කරනවා. සමහරු දේවල් කරල ආදර්ශයෙන් පෙන්නනවා. (Some people want it to happen, some wish it would happen, others make it happen)” කියල. මේක අහල මට තේරුම් යන්න ගත්ත මට සිහිනයක් කියල දෙයක් තිබුනට, ඒක ගැන හරි අවබෝධයක් සහ ඒ වෙනුවෙන් මම කිසිම දෙයක් කරන්නෙ නැත්නම් ඒක නිකන්ම නිකන් ප්‍රාර්ථනාවක් විතරයි කියල. 

ඉතින් මට දැන් තේරෙන්නේ මයිකල් ජෝර්ඩන් එදා කිව්ව ඒ කියමන අපේ රටේ ප්‍රතිපත්ති සම්පාදකයින්ට සහ මිනිස්සුන්ට කොච්චර අදාළ වෙනවද කියල. අපේ රටේ මිනිස්සුන්ට ආර්ථිකය ගැන තියෙන හීනය සැබෑ කරගන්න මේක ඉතා හොද පාඩමක් කියන එක තමයි මගේ මතය. කවුරු හරිකරනං බලං ඉන්නවාද? අර්ථිකය හොද වෙයි කියල ප්‍රාර්ථනා කරනවද? නැත්තං අපි ඇත්තටම ආර්ථිකය හොද කර ගන්නවද?

ඉතින් මේ විදියට අපි එකතු වෙලා ගන්න තීරණ කොච්චර දුරට සාර්ථක ද කියල දැනගන්න පුළුවන් වෙන්නෙ 2021 අන්තිමේදී තමයි. මේ විදියට බැලුවම සරළව මේ අවුරුද්දෙ ආර්ථිකව දේවල් 3ක් වෙන්න පුළුවන් 

1 අවස්ථාව: ආර්ථික ප්‍රතිසංස්කරණ අවාශ්‍යයි කියා දෙවල් වෙනකං බලං ඉදීම (Want it to happen)

2021 දී වෙන්න පුළුවන් එක සිදුවීමක් තමයි ආර්ථික ප්‍රතිසංස්කරණ අවශ්‍යයි කියා දෙවල් වෙනකං බලං ඉදීම. අපේ රටේ දේශපාලන හා ආර්ථික නායකත්වයට, ආර්ථික නංවන්න අවශ්‍යතාවය තිබුනත් ඒකට වැරදි මෙවලම් භාවිතා කරන එක මේ ගැටලුවේම තවත් පැත්තක්. මේ හේතුව නිසා කොච්චර උවමනාව තිබුනත්, වැඩේ වෙයි කියල හිතුනත් ඔවුන්ට හැකියාව ලැබෙන්නේ නැහැ අවශ්‍ය දේ ලබා ගන්න. මේ ගැටලුව දැනැටමත් විද්වතුන් හා ආර්ථික විද්‍යාර්ථයින් හදුනාගෙන තියෙනවා. එත්, ගැටලු විනිශ්චයට විතරක්ම අපි දැනටමත් වැඩි කාලයක් වැය කරල අවසන්.

පරස්පර මතවාද දරන ආර්ථික විද්‍යාර්තයින් පවා ශ්‍රී ලංකාවේ ආර්ථිකය ලොකු ඵලදායිතා (Productivity) ගැටළුවකට මුහුණ දෙන බව පිළිගන්නවා. ඒ කියන්නෙ, විශාල සම්පත් ප්‍රමාණයක් සාපේක්ෂව අඩු නිමවුමක් ලබා ගන්න අපි යොදා ගන්නව කියලයි. අපි ලබා ගන්නෙ ඉතාම සුලු නිමවුම් ප්‍රමාණයක්. ගමේ භාෂාවෙන් කියනව නං මල්ලක් වපුරල අල්ලයි ගෙට ගන්නෙ. බලන්න අපේ කෘෂිකර්මය. අපේ ශ්‍රම බලකායෙන් 25%ක් කෘෂිකර්මය කලාට අපේ දළ දේශීය නිෂ්පාදනයට එකතු වෙන්නෙ 8%ක් විතරයි. මේ එක්කම ලංකාවේ system එකේ අවුල් නිසා ආර්ථිකය තවත් විකෘති වෙලා ගිහින් මේ ගැටලුව දැනටමත් දශක ගණනාවක  පැලපදියම් වුණු පුරුද්දක් වෙලා ඉවරයි .

මේක බරපතළ ප්‍රශ්නයක් වෙන්නේ තවත් ගැටලු ගොඩක් මේකෙන් ඇතිවෙන නිසා. ණය තිරසාර භාවය (Debt sustainabiliy) පිළිබද අභියෝග, දුර්වල අපනයන ක්‍රියාකාරිත්වය (weak exports) හා දුර්වල තරගකාරිත්වය (lack of competition) , අපේ ආර්ථිකය මුහුණ දෙන ගැටලුවල තවත් ලක්ෂණ කිහිපයක්. මේ ගැටලුවට මුල් වුන හේතු ගැන නොතකා ගැටලුවේ ලක්ෂණ විතරක් නිවැරැදි කරන්න ගියොත් අපිට 2021දිවත් ගොඩ එන්න පුළුවන් වෙන්නෙ නම් නැහැ.

අපේ රටේ පුරුද්දක් තමක් කල් පැන ගිය ප්‍රතිපත්ති, ආර්ථිකය ගොඩගන්න කියල භාවිතා කරන එක. මේකට හේතුව තමයි තියෙන ප්‍රශ්නවල බරපතලකම පිළිබද නොදැනුවත්කම. ලංකාව “ආර්ථික ප්‍රතිසංස්කරණ අවාශ්‍යයි කියා දෙවල් වෙනකං බලං ඉදීම” කියන පාර තෝර ගත්තොත්, අපේ ආර්ථික ගමනාන්තය බොහෝ දුරට මීටත් වඩා බරපතළ වෙයි.

2 අවස්ථාව: ආර්ථික ප්‍රතිසංස්කරණ සිදුවනු ඇතැයි ප්‍රාර්ථනා කිරීම.

තවත් සිදුවීමක් තමයි ආර්ථිකය ප්‍රතිසංස්කරණට ඉහලින් වෙනත් දේශපාලන අභිප්‍රායයන්ට ප්‍රමුඛතාවය දී “ආර්ථිකය පුනර්ජීවනය වේවා” කියලා ප්‍රාර්ථනා කිරීම. 

කාලයක් තිස්සේ අපෙ රටේ ආර්ථිකය දේශපාලන කැපකිරීම සහ පාවා දීම් රාශියකට මුහුණ දුන්නා. 1953 හර්තාල්, 1981 කැරලි, 1983 කළු ජුලි කෝලාහල සහ LTTEය පිහිටුවීම,මෑතකදී සිදුවූ 2018 ව්‍යවස්ථාමය කුමන්ත්‍රණය සහ 2019 පාස්කු ඉරිදා ප්‍රහාරය වගේ අවස්ථාවන් වල දේශපාලන න්‍යාය පත්‍රයට සැමවිටම ප්‍රමුඛතාවය ලැබුනා.

මේ වගේ සිදුවීම් නිසා රටේ ආර්ථිකය සෑහෙන්න ප්‍රශ්න වලට මුහුණ දෙනවා. ඒ ප්‍රශ්න රටේ දේශපාලන අස්ථාවරත්වයට පරිවර්තනය වෙලා ආර්ථිකය ලොකු පසුබෑමකට ලක් කරනවා. 2021 දී, ප්‍රාර්ථනා කර කර ඉන්නවට වඩා උද්ගත වන ණය තිරසාර අභියෝගයන්ට ක්‍රියාකාරී විදියට මුහුණ දීමට අපි වග බලා ගන්නඕනේ. 

ඉතුරු විදේශීය සංචිත භාවිතා කිරීමෙන් සහ අසල්වැසි රටවලින්  විදේශ මුදල් හුවමාරු කරගෙන (Currency Swap) අපට මේ වසර (2021) අපේ ණය ගෙවීම් කරගෙන යන්න පුළුවන් වුනත්, අවශ්‍ය ප්‍රතිපත්ති යොදා ගන්න බැරි වෙලා ආර්ථික වර්ධනයට සුදුසු පරිසරයක් නිර්මාණය කලේ නැති වුනොත්, අවසාන කාර්තුවේ දී සහ 2022 ආරම්භයේදී අර්ථිකයට සහ ජනතාවට පීඩනය වැඩි වෙන්න පුළුවන් . මේ මොන ප්‍රශ්න තිබ්බත් ශ්‍රී ලාංකික අපිට මේ ණය බරෙන් ගැලවෙන්න පුළුවන් වෙයි කියන ධනාත්මක හැඟීමක් සහ ප්‍රාර්ථනාවක් තියෙනවා. ඒත් මේ දේ ඇත්තටම වෙන්න නම් අපි මේක සැහැල්ලුවට නොගෙන බැරෑරුම් දෙයක් විදියට තේරුම් ගන්නම   ඕනේ. 

ඉදිරියේදී, පවතින අර්බුධයෙන් රට බේරගන්න කියල චීනය එක්ක ද්විපාර්ශ්වික සම්බන්ධතාවයක් ගොඩනැගීමේ සහ අපේ ණය ගෙවන්න උදවු කරයි කියල ප්‍රවනතාවක් තියෙනව. ඒත් චීනයෙන් එවැනි ප්‍රතිකාර ලබා ගන්න බලන් ඉන්න එකම රට අපි නෙමෙයි. Financial Times හි මෑතකදී පළ වුනු ලිපියකින් හෙළි වුනා Belt and Road Initiative (BRI)  සඳහා ප්‍රධාන අරමුදල් සපයන මූල්‍යය ආයතන දෙක වන චීන සංවර්ධන බැංකුව (China Development Bank) සහ චීනයේ අපනයන-ආනයන බැංකුව (Export-Import Bank of China) සපයනු ලබන අරමුදල් මඟින් BRI සඳහා වන අරමුදල් 2016 දී ඩොලර් බිලියන 75 සිට 2019 දී ඩොලර් බිලියන 4 දක්වා අඩු කරලා කියලා.  

BRI සඳහා මුදල් යෙදවීමේ නව උපාය මාර්ගයක් විදියට චීනය සිය රජය සතු ව්‍යාපාර හරහා අරමුදල් සපයන්න ඉන්නව කියල ප්‍රති තර්කයක් තියෙනවා. 

කොහොම වුනත්, අපි පියවර ගන්න කාලය දැන් හරි. චීනයට සමස්ත BRI ව්‍යාපෘතිය ගැන විශාල උනන්දුවක් තියෙන නිසා අපි ඒ ගැන වැඩි බලාපොරොත්තු තියා ගන්න එක අසාධාරණයි. අනිත් අතට මේකත් එක්කම භූදේශපාලනික වශයෙන් බලපෑම් ඇති වෙන්න තියෙන ඉඩ ප්‍රස්ථාව වැඩී. 

ප්‍රතිසංස්කරණ සඳහා වැරදි ලෙස ප්‍රමුඛතාවය දීම අර්බුදය උග්‍ර කරන්න බලපානව වගේම මෙච්ච්ර කාලයක් අපේ ආර්ථිකයට පසුබෑමට හේතුවක් වුනේ අපි කිසිවක් නොකිරීමයි. ගතික ලෝකයක, කිසි දෙයක් නොකිරීම සමහර විට වැරදි දේ කිරීමට උත්සාහ කරනවාට වඩා නරක දෙයක්. මේ එක්කම ගැටලු නිරාකරණයට ඇති මග ආර්ථික ප්‍රතිසංස්කරණ කල් දැමීම නෙවෙයි.  කල් දැමීමෙන් සැබෑ ආර්ථික සැබෑ සමෘද්ධිය අපෙන් තවත් ඈත් කරනවා.

3 වන අවස්ථාව: ආර්ථික ප්‍රතිසංස්කරණ සිදුවන අයුරින් කටයුතු කිරීම

තුන්වෙනි හා වඩාත්ම වාසිදායක අවස්ථාව වෙන්නේ ආර්ථික ප්‍රතිසංස්කරණ ප්‍රතිපත්ති සම්පාදකයින් අතින්ම සිදු වෙන විදියට වැඩ කිරීම. නිවැරදි මෙවලම් (tools) එක්ක නිවැරදි ප්‍රමුඛතාවය ලබා දෙන විට ආර්ථිකය දියුණු කරන්න ඉතා හොද අවස්ථාවක් තියෙනවා.  හැම අර්බුදයක්ම ප්‍රතිසංස්කරණ සඳහා කවුළු විවෘත කරන නිසා අපි නිවැරදි ප්‍රතිසංස්කරණ වලට යොමු විය යුතුයි. මෙහිදී, නිවැරදි මෙවලම් භාවිතා කරන එක ආයෝජකයින්ගේ විශ්වාසය යථා තත්ත්වයට පත් කරනවා වගේම වෙළඳපල සංඥා නිසි විදියට ක්‍රියාත්මක වෙන්න උදව් කරනවා.

මුලින්ම “ආර්ථික ප්‍රතිසංස්කරණ සිදු කිරීමට” කෙටිමං හා විකල්ප ක්‍රමයක් නැති බව ප්‍රතිපත්ති සම්පාදකයින් තේරුම්ගන්න  ඕනේ. මිල සංඥා (price signals) මත වෙළඳපොළවල් ක්‍රියාත්මක වෙන්න ඉඩ දී මූල්‍ය කළමනාකරණය සහ ස්ථායිතාව වැඩි දියුණු කිරීමෙන් ඵලදායිතාව වැඩි දියුණු කිරීමට දැඩි ආර්ථික ප්‍රතිසංස්කරණක් සිදු විය යුතුයි කියල අපි තේරුම් ගන්න අවශ්‍යයි වගේම “ආර්ථික ප්‍රතිසංස්කරණ සිදු කිරීමට” කැපවීමත් අවබෝධයත් අවශ්‍ය බව අප පිළිගන්න ඕනේ.

වසර ගණනාවක් තිස්සේ මේ තියෙන අයහපත් ආර්ථික කළමනාකරණය දිහා බලද්දි, අප ළඟ තිබෙන විසඳුම් ප්‍රමාණවත් නැහැ කියල අපිට දැනටමත් වැටහෙනවා. හැම ක්‍රියාවකටම සහ තේරීමකටම පිරිවැයක් තියෙනවා. ජාත්‍යන්තර මූල්‍ය අරමුදල (IMF) හා සම්බන්ධ විසදුම අපේ රජය පසෙකට දමා තිබෙන නිසා, අපට ඇති අනෙකුත් විසඳුම් බලන්න ඕන. උදාහරණයක් වශයෙන් FDI (විදේශ සෘජු ආයෝජන) සහ ද්විපාර්ශ්වික හුවමාරුව හරහා මුදල් ලබා ගන්න එක (Currency Swap), යථාර්ථවාදීව අපේ වර්ධනය වේගවත් කළ හැකි දුර ඇගයීම වගේ වෙනත් විසදුම් දිහා අපිට බලන්න සිද්ධ වෙනවා.

2019 අගදී ලබාදුන් බදු සහන නැවත සංශෝධනය කිරීමට රජය අකමැති නිසා, අඩුම වශයෙන් පාඩු ලබන රාජ්‍යය සතු ව්‍යපාර කිහිපයක්වත් පුද්ගලික ආයෝජකයින් අතට පත් කිරීම,භාවිතයට නොගත් සම්පත් ආයෝජනයට විවෘත කර ආර්ථිකය යථා තත්ත්වයට පත් කිරීම වැනි දෑ කරන්න පුළුවන්. මේ අතුරින් අපි හරියටම කල යුත්තේ කුමක්ද කියලා මුලින්ම හොයාගන්න නම්, පිරිවැය-ප්‍රතිලාභ (Cost benefit analysis) විශ්ලේෂණයක් එක්ක ජාත්‍යන්තර මූල්‍ය අරමුදල සමඟ යෑමේ වාසි සහ අවාසිවල ඇගයීමක් කල යුතුයි.

සියල්ලටම විසදුමක් තියෙනවා වගේම, අප ඒවා ක්‍රියාවට නංවන එක වැදගත්. වැරදි මෙවලම් එක්ක, මුකුත්ම නොකර ආර්ථිකය ගොඩනංවන ප්‍රාර්ථනා  කිරීමෙන් කිසි වැඩක් වෙන්නෙ නැහැ. අපට සිදුවීමට අවශ්‍ය දේ සිදුවී තියෙනවද, අප දේවල් සිදුවීමට බලාපොරොත්තුවෙන් ඉන්න අපේක්‍ෂා කරන චින්තකයින් පිරිසක් විතරක්ද, නැත්නම් අප ධෛර්ය සම්පන්න ජාතියක්ද කියන එක කාලය යත්ම අපිට තේරුම් යයි.

පරිවර්තනය - තිලෝකා යාපා

The Morning පුවත්පතේ ධනනාත් ප්‍රනාන්දු විසින් පල කරන ලද ලිපියක  සිංහල පරිවර්තනයයි